5 augustus: Van Zwolle naar Wezep

Vanochtend op het station van Zwolle mijn eerste goede daad van de dag gedaan. Ik zat in de trein naast een oudere dame van 82, die haar reisbriefje kwijt was. De conducteur heeft de hele route opnieuw voor haar uitgezocht en opgeschreven. Maar eenmaal op het station in Zwolle keek ze wat verloren om zich heen met haar zware tas. Ik heb haar tas overgenomen en haar naar het juiste perron begeleid. Eerst met de lift naar beneden en verderop met de roltrap weer om hoog. Maar, zo vertelde ze, ze was bang voor roltrappen. Met wat geruststellende aanwijzingen van mij zijn we toch boven gekomen. Ik heb haar met haar tas op een bankje gezet en ben zelf terug gelopen naar de uitgang om mijn wandeling te beginnen. 

Hoewel ik eigenlijk nooit met wandelstokken loop, had ik het advies gekregen dat wel te doen nu ik met ‘volle bepakking’ loop. En inderdaad... het loopt  duidelijk lichter met stokken. 

Even voorbij Zwolle met ‘t Kleine Veer de IJssel overgevaren en in Hattem aangekomen. Broer was niet thuis, maar ik ben wel even naar de begraafplaats van mijn vorig jaar overleden schoonzus Diny geweest. Ik vond het bijzonder om juist op deze wandeltocht even bij haar stil te staan (zowel letterlijk als figuurlijk). Ook zij mocht graag wandelen en we zijn weleens samen op wandelvakantie geweest. 

Ik liep weer terug richting Hattem over het verharde fietspad, toen ... bats...boem, daar lag ik. Veter van de ene schoen verstrikt geraakt in de haakjes van de andere schoen. Achteraf viel de schade mee: enkele flinke schaafwonden op knie, elleboog en hand en een flink verbogen bril. Op maandag alle opticiens gesloten, dus dat moet ik morgenochtend nog even laten repareren; er zitten hier 2 opticiens op nog geen 10 minuten lopen. 

Daarna nog een mooie wandeling door bos en over heide en op tijd aangekomen bij mijn gastgezin (via Vrienden op de Fiets), waar ik een hele bovenetage tot mijn beschikking heb.