Van Nijkerk via Zeist en Utrecht naar Langbroek (9-11 aug)

Ik realiseer me ineens, dat het al weer 3 dagen geleden is, dat ik hier schreef. De tijd vliegt voorbij en dan vooral de uren in de avond. Aangekomen bij het gastgezin is het meestal even wat drinken, dan douchen, even zitten, dan wat eten en/of boodschapjes en voor je het weet verlang je weer naar je bed. 

Vrijdagochtend vroeg vertrokken vanuit Nijkerk voor (weer) een lange wandeldag naar Zeist. Bij de eerste rotonde (na 100 m) een leuk praatje gemaakt met iemand van de groenvoorziening, die toen ik er aan kwam lopen even zijn machine stil zette. Ik bedankte hem daarvoor -blij dat ik niet onder de natte grassprieten kwam te zitten- en dat was voor hem aanleiding een gesprekje aan te knopen. Gezellig!

In Amersfoort volgens planning even bij Bever geweest. De rubberen doppen van mijn stokken waren totaal versleten, waardoor ik steeds geconfronteerd werd met dat irritante getik op de stenen. Ik had eerder al gemerkt dat de combinatie regenjas en rugzak niet echt een succes was, dus ook gelijk maar even gekeken naar een rugzakponcho. En gekocht. Daar heb ik later op de dag veel plezier van gehad, lekker droog gebleven tijdens een bui van 3 à 4 uur.

In Zeist ‘s avonds naar de Chinees, waar ik me te goed heb gedaan aan een Mongoolse garnalenschotel met broccoli. Heerlijk!

De volgende dag op weg naar Utrecht één korte, maar zeer heftige regenbui gehad. Ik was bijtijds in het Centrum bij de Janskerk, waar ook het Nederlands Genootschap van Sint Jacob huist (helaas gesloten op deze zaterdag). Doorgelopen naar het eindpunt van de etappe, de Jacobikerk. Deze van binnen bezichtigd; je ziet hier op diverse plaatsen de Jacobsschelp, ook in een aantal vloertegels herkende je duidelijk de schelp. Deze zijn geplaatst op de graven van vroegere pelgrims naar Santiago de Compostela.

Omdat het nog redelijk vroeg was en ik niet ver had gelopen, ben ik alvast begonnen aan de route voor zondag. Na zo’n 4 km de bus terug genomen naar Mark & Astrid, waar ik zou overnachten. Een gezellige namiddag en avond gehad bij mijn neef, de jarige Astrid en hun beide kinderen, Sterre en Milou. Hoewel het mijn plan was zondagochtend de bus te nemen naar het startpunt van mijn wandeling (het punt waar ik de vorige dag was gestopt) was Mark zo lief mij -samen met Milou- met de auto te brengen. Vanaf daar (ter hoogte van de Galgenwaard) een fantastische route langs de Kromme Rijn gelopen, door de Amelisweerd, langs Bunnik en Odijk naar Cothen. Cothen was voor mij het eindpunt van mijn dagetappe, maar ik moest nog bijna 2,5 km lopen om bij mijn gastgezin te komen (en morgenochtend terug om weer op de route te komen). Maar eerlijk... het was de extra wandeling wel waard. Ik zit hier in het achterhuis van een boerderij, het gedeelte waar ’oma’, die dit voorjaar op de leeftijd van 102 overleed, jarenlang heeft gewoond. Een slaapkamer, douche, toilet en een heel grote woonkeuken. De inrichting lijkt mij -zeker deels- museumwaardig: o.a. een oude bakelieten telefoon met draaischijf aan de muur en in het achterhuis nog een echte pomp. Ik zal morgenochtend (als ik er dan aan denk) vragen of beide museumstukken nog werken.